99 Duvar

Duvarlar… Bir engel ve bazen de bir koruma. İçeridekiler için koruma, dışarıdakiler için engel. Ya da bazen tam tersi…içeridekiler için engel, dışarıdakiler için engel… İki dünyayı ayıran bir çizgi..

Bir zamanlar bir fıkra okumuştum ya da bir arkadaşım anlatmıştı. Fıkra kısaca şöyleydi:
“İki deli bir gün artık çok sıkıldıklarından duvarlar ardında olmaktan ve de merak ettiklerinden dışarıdaki hayatı kaçmaya karar verirler. Ama bulundukları hastaneden kaçmak zordur. Zira 100 duvarı vardır. 100 duvarı da aşarlarsa kurtulacaklardır. Engelleri aşmak kavuşacakları karşısında hiçbirşeydir. Verirler kararlarını, kaçacaklardır. Başlarlar, bir duvar, iki duvar, on duvar, yirmi duvar…Böyle giderler…Çok yorulmuşlardır ama buna değecektir. Delilerden biri ötekine döner ve “Daha kaç duvar var. 99 duvar geçtik. Biteceği yok bunların. Ben çok yoruldum. Dönüyorum geri.” der diğeri de ona katılır ve dönerler.” Tam kurtulmaya ramak kalmışken vazgeçip kaybederler.

İki sene önce bir yazı yazmıştım. Balık mı Tutalım? İş mi Kuralım? diye sormuştum kendime. Balık tutmayla iş kurma arasındaki benzerlikleri, dahası paralelliklerini incelemiştim. 3 senelik çabalarımın ardından kendimi bazen o delilerden biri gibi görüyorum. Acaba diyorum 99.duvardan mı geri dönüyorum. 3 sene öyle ahkam kesecek kadar uzun bir zaman değil belki ama işte kendime çıkarımlarda bulunmaya çalışıyorum kendimce. İlerleyen günlerde bu balık tutma üzerine biraz daha kafa yorup bir yazı daha yazacağım iki sene sonra…Türkiye’de girşimci olmanın zorlukları, Türkiye’de iş etikleri ve iş etiki sözünün nasıl sömürüldüğü üzerine bir yazı olacaktır zannımca.

Özetle demek gerekirse insan hayallerinin peşinde koşmalıdır, gerçekten kopmadan. Gerçekten kopmamak çok önemli zira hayal aleminde yaşayanlar maalesef kaybetmeye mahkumdurlar.

Not:  Bu yazıyı ilk liparite.wordpress.com adresinde yayımlamıştım.